Mainistir Shligigh

Is í an phrióireacht Dhoiminiceach, a dtugtar Mainistir Shligigh uirthi, an ghné is suntasaí de cheantar thoir Shligigh ó bunaíodh an baile i lár an tríú haois déag. Tá codanna móra den séipéal, sacraistí agus teach caibidle caomhnaithe ón tréimhse sin, chomh maith leis an gclabhstra álainn ón gcúigiú haois déag agus na foirgnimh a bhaineann leis.

Mhair an Mhainistir trí go leor tubaistí, lena n áirítear tine thimpisteach in 1414, díchóimeáil croise móire adhmaid lena húsáid mar reithe cogaidh le linn léigir ar chaisleán an bhaile, agus scrios foréigneach a rinne tiarna talún Plandála, an tUasal Frederic ‘The Bragger’ Hamilton, in 1642. Le linn an ochtú haois déag, bhí an Mhainistir, atá tréigthe anois, ina príomhreilig sa bhaile. Bhí an-bhrú ar an reilig i samhradh 1832 mar gheall ar íospartaigh eipidéime calair. Cuireadh stop le hadhlacthaí sa Mhainistir in 1847 – ‘47 an Bhróin’ – an tréimhse ba mheasa den Ghorta Mór.

D’ainneoin scrios na staire, tá go leor snoiteán sa Mhainistir fós, lena n-áirítear dealbh chuimhneacháin Ghotach agus Renaissance, stuara an chlabhstra, a bhfuil bail mhaith air, agus an altóir ard dhealbhaithe ón gcúigiú haois déag – atá ar cheann den fhíorbheagán a mhaireann fós i séipéal mainistreach Éireannach. Is féidir le cuairteoirí iarsmaí an phroinntí agus na dórtúir ar an urlár uachtarach a fheiceáil, chomh maith leis an reilig stairiúil, atá thart timpeall ar an gcoimpléasc